“The owls are not what they seem”. Do rozważań na temat Gór Sowich włączamy słynny cytat z równie słynnego “Miasteczka Twin Peaks”. Jest to zabieg nieprzypadkowy. W rzeczy samej – Wielka Sowa nie jest do końca tym, czym wydaje się być. To nie tylko najwyższy, bo sięgający 1015 m.n.p.m. szczyt. Podejście wydaje się być mało wymagające i korzystne czasowo. Dziarskim krokiem wskazane przez mapę 3,4 km pokonać można w niespełna godzinę. Mimo potencjalnej łatwości w zdobyciu Wielkiej Sowy, warto wiedzieć, że prowadzi do niej wiele szlaków.
Dla tych, którzy są żądni wyzwań i przygód: wyruszając z Sokolca trzymajcie się trasy oznaczonej kolorem zielonym. Punktami charakterystycznymi będą, kolejno: Schronisko Orzeł oraz Schronisko Sowa. Najstarsze, z tradycją i skrywające wiele niezwykłych historii miejsce. Przy nim szlak zielony łączy się z czerwonym, który to prowadzi już bezpośrednio na szczyt. Można by rzec – na skróty, lecz dość stromo i kamieniście. Tryb kozicy górskiej sugerowany (uśmiech).
Z kolei dla tych, którzy preferują łatwiejsze rozwiązania, ciekawostka! PTTKowski świat malowany jest w znanych wszystkim barwach oznaczeniowych. Żółtym i niebieskim, zielonym, czerwonym oraz czarnym. Tymczasem, od kiedy pamiętamy, przez Góry Sowie ciągnie się piękny i tajemniczy szlak fioletowy (o którym napiszemy więcej w kolejnym tekście). Do rzeczy jednak. W kontekście Wielkiej Sowy – wspomniany fioletowy szlak, zwany także Srebrną Drogą, prowadzi do niej od Przełęczy Walimskiej. Wiedzie nieco naokoło, ale jest przy tym zdecydowanie łagodniejszy dla swoich entuzjastów.
Choć powyższe trasy różnią się od siebie, posiadają wspólny mianownik. A nawet dwa! Przede wszystkim piękne, pisząc trywialnie, widoki. Spotkawszy na swej drodze punkt widokowy warto poświęcić dłuższą chwilę i rzucić okiem na panoramę. Chłonąć obraz, bo jest on naprawdę godzien uwagi. Niezależnie od pory dnia, niezależnie od pory roku.
Ponadto kamienna wieża widokowa, która wieńczy szczyt – polecamy! Budowlę wzniesiono w latach 1905 – 1906. Sięga 25 metrów, a tym, którzy zdecydują się na nią wdrapać ukazuje piękno Sudetów aż po horyzont. Wskazówka: głodni się tam posilą i nawet zapłacą kartą za wszelkie dobra.
Dobrej drogi!
AgroPajda